缁白
词语解释
缁白[ zī bái ]
⒈ 僧俗人士。缁指僧徒，白指俗人。
引证解释
⒈ 僧俗人士。缁指僧徒，白指俗人。
引南朝 梁 王僧孺 《忏悔礼佛文》：“必【bì】欲洗濯臣民，奬导緇白。”
唐 法海【hǎi】 《六祖大师【shī】缘起外纪》：“次年春，师辞众归【guī】 宝【bǎo】林，印【yìn】宗 与緇白送者千【qiān】餘人。”
清 龚【gōng】自珍【zhēn】 《＜支那古德遗书＞序》：“既写【xiě】定，藏【cáng】之 羽琌 之【zhī】山【shān】。 支【zhī】那 緇白，容有续九流、諟【dì】古今，审正变者焉。”
分字解释
※ "缁白"的意思解释、缁白是什么意思由恒修居汉语词典查词提供。
相关词语
- bái yī shì白衣士
- duì bái对白
- bái jiǔ白酒
- bái gān ér白干儿
- bái chī白痴
- hēi bái黑白
- bái yì guān白衣冠
- shí lǐ bái时里白
- biǎo bái表白
- bái hǔ白虎
- bái jīn白金
- bái shí白食
- bái fà cāng cāng白发苍苍
- bái mín guó白民国
- bái yī rén白衣人
- bái sè huā白色花
- bái yī dào白衣道
- bái yī huì白衣会
- bái yī xiāng白衣相
- bái tiān白天
- bái shēn rén白身人
- bái bái白白
- bái yī白衣
- bái tǔ fěn白土粉
- bái diào tóng xīn白藋同心
- bái máng máng白茫茫
- bái cǎo huáng yún白草黄云
- bái yī jiǔ白衣酒
- bái dǎ白打
- bái qián白干
- bái mù ěr白木耳
- bái mǎ白马